Excel sprawdził się przez lata multitool może obejmować dużą liczbę funkcji, w tym ładowanie danych z zakresu do wektora w tym samym arkuszu.
Podobieństwo między obiema stronami polega na tym, że zawierają one zestaw wartości w postaci wiersza lub kolumny, z którymi obliczenia matematyczne To może być zrobione ten
W tym sensie znowu język Visual Basic wyróżnia się i pozwala na taką konfigurację i przesyłanie danych.
Definicja wektora oparta na Visual Basic
Zanim zaczniesz pracować z wektorami, musisz najpierw wiedzą, czym są i jak są używane ten Wektory są zwykle nazywane listami zawierającymi co najmniej dwie liczby które można wyrównać w wierszu lub kolumnie.
W terminologii języka Visual Basic, podobnie jak tabele, są one nazywane „ kino „TEN” kino Które również mają różne wymiary i których operacje matematyczne można wykonywać zgodnie z określonymi parametrami.
Tabele te nazywane są wektorami dynamicznymi, ponieważ obsesja na punkcie danych nie jest znana, stąd te wektory mogą się zmieniać.
Cechą tego typu układu jest to, że umożliwia przechowywanie wielu zestawów wartości jako listy, należących do tego samego typu danych.
Metoda ładowania danych z witryny do wektora
Z Microsoft Excel 2013 istnieją dwa sposoby na załadowanie wartości do wektora. W pierwszej metodzie transfer danych odbędzie się w określonym zakresie.
Te wektory są deklarowane inaczej niż zwykle w Visual Basic, ponieważ nie wiesz, ile danych znajduje się w obszarze, którego zamierzasz użyć.
Podobnie, parametr size lub width nie może być użyty jako zmienna indeksująca, ponieważ program nie zezwala na ten styl działania.
Rozwiązaniem tego czynnika jest: zadeklaruj wektor jako stały zakres aby dane mogły być ładowane za pomocą kodu makra.
Zacznij od przejścia do zakładki „ Deweloper „Aby znaleźć przycisk” Edytor Visual Basic ” i zacznij nowy ” Jednostka miary „W twojej książce projektowej.
Dodaj tytuł makra, które rozpocznie kodowanie i określ wektor, którego użyjesz jako ” plaża Aby program Excel wiedział, że będzie zawierał serię komórek.
Zmienna będzie odpowiedzialna za utrzymanie wartości ostatniej pozycji w zakresie, więc jeśli nadal będziesz dodawać wartości do zakładanego pola, zawsze otrzyma ostatnią.
Dlatego musisz zadeklarować to jako „ Liczba całkowita lub liczba całkowita „Dodanie obliczenia ostatniego wiersza zakresu z kodem zmiennej domyślnej dla wywoływanych wektorów” PreviousVariableName = Arkusze („Arkusz1”). Zakres („A”) i linie. Numer .. Koniec (xlup) .row ”.
Teraz mu się to udaje opłaty dane w postaci wektorów przy użyciu terminu „ seria »Określ wartość ostatniego wiersza pola.
Aby wyświetlić konkretną wartość, wystarczy zapisać lokalizację i uzupełnić hasło. Po zminimalizowaniu procesora powinno pojawić się okno z wartością określoną w wektorze.
Przetwarzanie kodu makr
Wektor ładunku pomocy publicznej ()
Wektor słońca 1 jako zakres
Rozmyj ostatni wiersz jako liczbę całkowitą
LastRow = Arkusze („Arkusz1”) .Range („A” & Rows.Count). Wreszcie (xlUp). Wiersz
Ustaw Vector1 = Zakres („A1: A” i lastRow)
Wektor MagBox1 (5)
Wreszcie sub
Druga metoda różni się od poprzedniej tym, że zamiast definiowania początku zakresu i ostatniego wiersza, dane zakresu są faktycznie definiowane przez wybór kreskowania.
Jeśli chodzi o kodowanie, terminy od „ W ostatnią niedzielę Fila… „w” Wektor zestaw 1 … „To byłby usunięte do czytania następująco:
Wektor ładunku pomocy publicznej ()
Wektor słońca 1 jako zakres
Definicja wektora1 = Zakres (Wybierz. Adres)
Wektor MagBox1 (2)
Wreszcie sub
W ten sposób, wartość w drugiej komórce znajdującej się w cieniowaniu wykonanym podczas makro- kodowanie będzie narażony w oknie wektora ten
Jeśli kiedykolwiek przesyłałeś dane z zakresu do wektora, możesz być zainteresowany ładowanie wartości wektorowych do CombBox , w celu ułatwienia odczytu i uproszczenia przechowywanych danych. ComboBox można skonfigurować tak, aby uniknąć duplikowania danych.