Ostatnie kilka miesięcy spędziłem na próbie nauki gry na pianinie niemal od samego początku. Trudne było trudne i czasami onieśmielające, ale też bardzo satysfakcjonujące.
Być może zastanawiasz się, co robi artykuł na blogu Tech o uczeniu się gry na pianinie. Odpowiedź jest prosta: nie mógłbym dalej próbować bez technologii.
Choć czasami czuję, że mam już ponad 27 lat, a tradycyjne metody pozostają w centrum tej muzycznej podróży, to mam okazję przeżyć swój czas, mając dostęp do wielu zasobów za pomocą jednego kliknięcia.
To pierwsza część długiej serii lekcji gry na fortepianie. Jest to głównie konto osobiste, ale miejmy nadzieję, że może również pomóc komuś innemu zacząć.
Zbaczać
Osiągnięcie tego osobistego celu zajęło dużo czasu. Chociaż nie mam formalnego wykształcenia muzycznego, mam nieformalne doświadczenie. Prawie połowa muzyki, której słucham, to muzyka klasyczna, a kilka razy w roku chodzę na koncerty na żywo.
Wziąłem kilka lekcji historii muzyki na studiach, chociaż nie potrafiłem czytać partytur lepszych niż trzeci rok, nie mówiąc już o graniu. Wszystko, co do tej pory wiedziałem o technicznej stronie muzyki, pochodziło od okazjonalnej ciekawości podsycanej przez Wikipedię.
Szczerze mówiąc, to nie pierwszy raz, kiedy uczę się grać na pianinie. Spędziłem wiele godzin grając na tanich klawiszach, kiedy miałem około 11 lat. Rodzice kupili mi używane Casio dla początkujących, takie z wbudowanymi zabawkami, które uczą gry.
Dzięki tym grom na pianinie mogłem zagrać w Twinkle, Twinkle Little Star, a dzięki Fur Elise odkryłem elementarny utwór. Byłem bardzo dumny z tego ostatniego wydarzenia, bo moje urodziny dzieliłem z Beethovenem.
Nie było to dużo, ale te krzywe przypisuję melodiom MIDI, aby wzbudzić moje początkowe zainteresowanie muzyką klasyczną. Ale potem przestałem grać. Moich rodziców nie było stać na nauczyciela, a ja posunąłem się za daleko, żeby moje lekcje były opłacalne.
W dobie smartfonów, seminariów na YouTube, eBooków i nowoczesnego dostępu do informacji, próba nauki gry na pianinie była jak praca w Heraklionie, za którą nie przepadałem.
16 lat później zdecydowałem, że chcę być kimś więcej niż tylko słuchaczem. Chciałem zrozumieć muzykę, którą tak bardzo kochałem. Może nawet stwórz własną.
Więc wygooglowałem.
Fortepian
Najpierw potrzebował czegoś do grania. Przeszukałem społeczności internetowe, aby znaleźć wskazówki dotyczące wyboru fortepianu i rozpoczęcia pracy – Reddit stał się zasobem szczególnie cenne.
Po długich poszukiwaniach wybrałem Roland GO: Piano, 61-klawiszowy instrument wejściowy, który kosztuje około 329 USD.
Jest lekki i kompaktowy, posiada Bluetooth, może współpracować z bateriami AA, a klawisze mają taką samą szerokość jak prawdziwe pianino. Dźwięk fortepianu Rolanda podobał mi się bardziej niż cokolwiek innego w tej cenie, a dodatkowe dźwięki również były wyraźne. Szczególnie lubię Jazz Scat:
Moim jedynym minusem jest to, że port słuchawkowy znajduje się z tyłu, co wydaje się dziwnym wyborem dla klawiatury zaprojektowanej, aby pomóc początkującym ćwiczyć.
Należy zauważyć, że mój wybór był sprzeczny z radami wielu forów, które nie wahają się pokazać 88-klawiszowej jednostki z pełnymi „ważonymi” klawiszami.
Większość klawiatur cyfrowych, w tym Go: Piano, używa sprężyn do pchania klawiszy w górę. Ważone klawisze próbują odtworzyć skomplikowany mechanizm za klawiaturą fortepianu.
Dla bardziej responsywnej gry, która lepiej przekłada się na akustyczne pianino. Reddit ma długą listę sugestii, ale prawie żadne nowe pianino cyfrowe poniżej 400 USD nie ma tej funkcji.
Jednak wybrałem Roland ze względu na jego przenośność i elastyczność, myśląc, że w razie potrzeby zaktualizuję go (więcej o tym później). Małe mieszkanie oznaczało, że potrzebujesz czegoś kompaktowego i łatwego w obsłudze. Kiedyś trzymałem Go: Piano pod biurkiem i często grałem na klawiaturze w ramionach, jeśli w biurze było za dużo gadżetów.
Moim priorytetem było zdobycie czegoś praktycznego, więc i na tym froncie grałem regularnie. Myślę, że podjąłem właściwą decyzję.
uczę się
Po wyszukaniu dobrej książki postanowiłem wyruszyć na przygody Faber’s Adult Piano Adventures.
Wynika to częściowo z powodu upadku Go: Piano, ale głównie dlatego, że Faber był starą nazwą, która miała również fajną aplikację na iOS (podobno jest w toku wersja na Androida) i wideo z lekcji. To było idealne połączenie tradycyjnego i nowego, którego szukałem.
Żeby było jasne, spędziłem większość czasu z książką, która łączy teorię, technikę i lekcje, ale aplikacja była przydatnym źródłem w okresach, w których utknąłem – i aby uczynić ten proces przyjemniejszym.
Połączyłem aplikację z iPadem Mini przez Bluetooth, chociaż połączenie przewodowe też działa. Istnieje wiele godnych uwagi funkcji:
Możesz kontrolować tempo / metronom, łączyć złożone sekcje, zmieniać rozmiar mieszkań.
Opcjonalny ekran klawiatury pozwala dokładnie zobaczyć, które nuty chcesz zagrać, co pomogło mi szybciej nauczyć się czytać nuty.
Możesz wyizolować dowolną część ręki lub po prostu posłuchać akompaniamentu. Możesz także zmienić głośność każdego pokoju.
Możesz sprawić, by muzyka czekała, aż zagrasz właściwą nutę. Tryb dynamicznego rytmu zmienia prędkość muzyki, aby dopasować ją do własnego tempa odtwarzania. Najbardziej podobała mi się nauka gry z eskortą, dopóki nie osiągnę domyślnego tempa. Istnieją setki praktycznych piosenek na różnych poziomach.
Kiedy miałem problem z konkretnym cytatem piosenki lub książki, mogłem użyć aplikacji, aby pomóc mi znaleźć melodię i wzmocnić ją sekcja po sekcji.
Aby ukończyć grę na pianinie, kupiłem książkę wprowadzającą do teorii muzyki. Nie ma konkretnego powodu, dla którego wybrałem tę książkę.
W końcu był to jeden z niewielu, jakie znalazłem w audiobookowej wersji Audible. Dzisiaj większość moich lektur czytam z audiobookami, a czytanie czegoś pouczającego podczas wykonywania czynności serwisowych to ogromna oszczędność czasu.
Te rzeczy mogą wydawać się niewielką różnicą w porównaniu z prowadzeniem książki, plików audio i metronomu, ale łatwość obsługi Bluetooth i aplikacji pomogły mi upewnić się, że ćwiczę prawie codziennie i że mogę coś zmieniać. interesujący.
Dzieje się tak dlatego, że w drodze na siłownię słyszę audiobooka, którego uczę się nawet wtedy, gdy nie mogę ćwiczyć. Studiowałem z niemal obsesyjnym podejściem i prawie na pewno będę kilka jednostek w tyle bez dodatkowej technologii, którą mi daje.
Wady i zasoby
Ale technologia też może być przytłaczająca. W pierwszym miesiącu starałem się wykorzystać wszystkie swoje zasoby. Brałem lekcje na YouTube, czytałem różne strony poświęcone edukacji muzycznej, przeszukiwałem fora w poszukiwaniu porad, korzystałem z aplikacji do nauki i grałem w kilka różnych „gier” na fortepianie.
Na przykład istnieje aplikacja o nazwie Synthesia, która jest bardzo popularna, aby pomóc Ci grać na pianinie w stylu Guitar Hero. Zdaję sobie sprawę, że wiele osób używa go z partyturą do nauki poszczególnych piosenek, ale wydawało mi się to sprzeczne z moimi najbardziej teoretycznymi celami.
Dlatego, jak we wszystkim, ważny jest umiar. W końcu zdałem sobie sprawę, że posuwam się naprzód i mam stały postęp z moimi dwiema książkami, Faber i Vista. Nie muszę dodawać niepotrzebnych rozrywek, jeśli zrobiłem już postępy.
Jeśli chcesz zacząć samodzielnie, radzę trzymać się standardowych zasobów, aby nie czuć się przytłoczonym nadmiarem treści. Mając to na uwadze, oto kilka pomocnych zasobów, na które natknąłem się w mojej własnej praktyce, oprócz tych, o których wspomniałem powyżej:
Często zadawane pytania dotyczące pianina Reddit i przewodnika po rynku
Music Theory.net: Świetne darmowe źródło teorii muzyki
Trening uszu i rytm: Perfect Ear (Android) lub Tenuto (iOS).
Filmy o fortepianie na żywo: Setki przydatnych filmów obejmujących wszystkie rodzaje fortepianów.
Iść na koncerty. Poważnie, nie ma nic lepszego niż słuchanie wielkiego pianisty grającego coś na żywo.
NASTĘPNY
Kiedy pracujesz w mediach technicznych, czasami czujesz, że technologia jest przygnębiająca, przyprawiając nas o chorobę lub zabijając. Warto pamiętać, że właściwie stosowany może być również satysfakcjonujący.
Jest kilka rzeczy, które planuję robić regularnie. Ulepszę do ważonej pełnowymiarowej klawiatury, aby moja muskularna pamięć działała z czymś bardziej jak prawdziwy fortepian. W najbliższych miesiącach będę miał uczciwego i dobrego nauczyciela gry na fortepianie, który zapewni mnie, że wyrobię sobie dobre nawyki.
Jednym z największych problemów w byciu dorosłym absolwentem jest brak poczucia, że uczysz się czegoś nowego. Wspaniale jest znów znaleźć to uczucie. Do zobaczenia za kilka miesięcy.